همه نگفته هایم..

سلام عمر مامان..

اول بگم ممنونم از بابایی واسه مطلب و قلم قشنگش..

دلم واسه نوشتن تو وبلاگت پر میزنه..ولی نمیدونم چرا قسمت نمیشه بیامو بنویسم..

تو الان 17 ماه و 18 روزته..و من از 15 ماهگیت ننوشتم..خیلی غصه میخورم..آخه تو این دو ماه خیلی شیرین

کاری داشتی که یادم رفته..

دخترم ..پاره ی تنم انقد بزرگ شدی که میتونی مادری کنی!!نی نی تو میگیری بغلت میگی : نی نی

دادا(لالا)..نی نی جی جی (بهش می می میدی)..میشونیش رو زمین میگی:جییییش..بینیشو پاک

میکنی..رو پات تکونش میدی..و در تمام مدت بازی تو با نی نی من دلم غش میره واست..واسه صدای ناز و

دخترونت..واسه مهربونی مادرونت..

وقت نماز سجاده ی من و خودتو میاری ..چادرتو میدی من که سرت کنم..و می ایستی به نماز..و سجده

ی عاشقانه..خدایا قبول کن از دخترم نماز خالصانه و معصومانشو..خدا همیشه پشت و پناهت عمر مادر..

این روزا تو خلوت خودت ..وقتی تنها تو خودتی..میخونی:ماما ..منه منه..مامانی..منه منه..بابا منه منه..

بابایی منه منه..نمیدونی چقد قشنگه مال تو بودن..آره مامان ما فقط مال توایم..مال خود خودت..تو هم تا

همیشه مال ما باش نفسم..

بازی تحرکی مورد علاقت چرخ چرخ عباسیه..البته به قول تو تاب تاب..

دور خودت میچرخی و میگی :تا.. تا..

گاهی اوقات نیخوای که من بغلت کنم . با هم بچرخیم..وقتی میزارمت رو زمین تلو تلو میخوری..خودت

بیشتر از ما میخندی و ذوق میکنی..

دست من و بابایی رو میگیری و میچرخی..یعنی چی؟..یعنی عمو زنجیر باف بازی کنیم..من با ذوق میخونم

..و تو با اشتیاق نیگام میکنی و میگی :بَِیه(بله)..آخ فدای بیه گفتنت..

ماه محرم و حسین حسین کردنای تو که منو دیوونه میکنه..الهی صاحب ماه خودش حافظت باشه..و تو

بازم مثل پارسال لباس سقا پوشیدی و شدی شیر خواره ی حسینی..و باعث افتخار من..

تو حال نشستم..میای دستمو میگیری..کجا؟..خودم حدس میزنم..به سمت اتاقت..

چی میخوای مامان؟..جوجه..آهان!منظورت بن بن بن..الهی بگردم دور اون قد و بالای کوچولوت که عاشق

بازیای فکری هستی..بهت میدم..میری تو حال میشینی ..به منم اشاره میکنی کنارت بشینم..خودت

یکی  یکی کارتا رو برمیداری میچینی رو زمین ..ازم میخوای بهت بگم کودومو بدی..تو آخرشی ستایش..

دوباره میایم تو اتاقت ایدفه یه بازی دیگه..و دوباره و دوباره..اخه انقد فهمیده ای که بدون اجازه دست

میزنی فدای هوش و ذکاوتت بشه مامان..