یازده ماهگی ات..

ستایشم از امشب شمارش معکوس شروع میشه..

آره عزیزم تو امشب 11 ماهه شدی..

یعنی فقط 30 روز دیگه به سالروز شکفتنت باقی مونده..

خدای من پارسال این موقع چه حالی داشتم..رفته بودم تو 9 ماهگی..

دیگه شده بودم پا به ماه..

چقد شیرین بود..همه , همه جوره هوامو داشتن,هواتو داشتن!

دیگه از انتظار خسته شده بودم.دلم می خواست هرچه زودتر صورت ماهتو ببینم.

هر شب با بابایی از تو میگفتیم.دلمون می خواست بدونیم چه شکلی هستی.از برنامه هامون برای تو حرف

میزدیم!

همش میگفتیم سال دیگه این موقع یه دخمل خوشگل داره از سروکولمون بالا میره..

سال دیگه این موقع یه کوچولوی بهشتی پیشمونه که خونه رو پر از عطر بهشت کرده و..

وامسال خدارو بی نهایت شکر که به آرزوهامون رسیدیم حتی بهتر از اونی هستی که تو رویامون داشتیم.

باورت نمیشه یه لحظه فکر کردم تو شکمم هستی..

بعضی وقتا که یاد بارداریم میوفتم ,شیرینترین قسمتش,وقتایی بود که تو لگد میزدی..وای که چه حسی

داشتم..واست دیوونه میشدم..دلم میخواست همون موقع درت بیارم ببوسمت دوباره بزارمت سر جات..

ولی خداییش فکر نمیکردم انقد دلم واسه اون روزا تنگ بشه

ولی ستایشم این 1 سال خیلی زود گذشت..

اصلا باورم نمیشه که تو داری 1ساله میشی..

11 ماه عاشقانه با وجود تو گذشت..با همه شیرینیاش..وخداروشکرتلخی نداشت..

11ماهه وجودم به وجودت..نفسم به نفسته..