10 ماهگی ات مبارک..

دخترک من 10 ماهه شد.

خدایا یعنی باور کنم؟

یعنی این منم که 10 ماهه با یه موجود کوچولوی ناز ومعصوم دارم عشق میکنم؟

یعنی این منم که خدا مسئولیت بزرگ کردن یکی از بهترین فرشته هاشو داده به من؟

خدایا چه مسئولیت سنگینی!

خدایا خودت به من و حجتم کمک کن که از پسش بر بیایم.

تا اینجا سعی کردیم هیچ کم و کاستی واسش نذاریم!

والبته و صد البته که اونم واسه ما کوتاهی نکرده.

همیشه صبور بوده.همیشه مهربون.همیشه خنده رو وخوش اخلاق.هر ثانیه مارو بیشتر عاشق خودش

کرده .هر روز با کارای جدیدش مارو بیشتر شگفت زده کرده و قدرت خدا رو بهمون نشون داده.

ستایشم من وبابا ازت ممنونیم که با ما راه میای و اذیتمون نمیکنی.

هیچ وقت حتی یه شب به خاطر تو بیدار خوابی  نکشیدیم دختر فهمیده مامان.از همون اول بهت میگفتم

مظلوم مامان!الانم همینطوره شکوفه بهارم!

یاد روزای اول تولدت افتادم.چقد کوچولو بودی.حالا دیگه خانوم شدی وداری کم کم نزدیک میشی به مرز یکسالگی .هم خوشحالم هم دلم میگیره.

همیشه دوستت دارم قلب مادر!

و تا آخرین لحظه عمرم عاشق تک تک سلولهاتم که در من بوجود آمدن !

گل همیشه بهارم 10 ماهگی قشنگت مبارکت باشه مادر! 

این قسمت عکس داره که بعدا میذارم.